ای ساقیا مستانه رو ، آن یار را آواز ده گر او نمی‌آید بگو ، آن دل که بردی باز ده افتاده‌ام در کوی تو ، پیچیده‌ام بر موی تو نازیده‌ام بر روی تو ، آن دل که بردی باز ده بنگر که مشتاق توام ، مجنون غمناک توام گرچه که من خاک توام ، آن دل که بردی باز ده ای دلبر زیبای من ، ای سرو خوش بالای من لعل لبت حلوای من ، آن دل که بردی باز ده ما را به غم کردی رها ، شرمی نکردی از خدا اکنون بیا در کوی ما ، آن دل که بردی باز ده تا چند خونریزی کنی ، با عاشقان تیزی کنی خود قصد تبریزی کنی ، آن دل که بردی باز ده از عشق تو شاد آمدم ، از هجر آزاد آمدم پیش تو بر داد آمدم ، آن دل که بردی باز مولانا